رقص ملکه آبها

عزیز دلم! رویای شیرینم... میون یه حوضچه آب گرم هستم. وای که غوطه­ور شدن تو آب و شنا عجب کار عجیبیه! وقتی ملکه آبها با دستان لطیفش بدنتو در آغوش می­گیره و نوازش می­کنه... وقتی با یه تکون به بدنت سعی می­کنی از لابلای دستاش لیز بخوری اونم سعی می­گیره محکمتر بدنتو در آغوش بگیره و در این لحظاته که می­تونی فشار بازوان لطیفشو بهتر حی کنی!

وای که غوطه­ور شدن در آب و حس بی­وزنی چه لذتی داره!... انگار روی شکم نرم ملکه داری غلت می­زنی! روی بدنی که از ماده­ای ماوراء زمینی و نیمه شفاف درست شده! ماده­ای نیمه جامد و نیمه مرئی... ماده­ای که اگه بفشاریش وزن بدنت باعث میشه به نرمی از میونش بگذری... مثل فرو بردن صورتتمیون گرهای نرم و سپید سینه یه اردک! همینه که تو هم هر چقدر سعی کنی ملکه رو در آغوش بگیری وقتی آغوشتو می­بندی می­بینی لیز خورده و رفته...

و این بازی بین تو و ملکه ادامه پیدا می­کنه... این تلاشهای نافرجام هر کدومتون برای گیر انداختن دیگری... این سربسر گذاشتن دوستانه و پر از مهربانی!

و در تمام این لحظات، در پوست بدنت حسی توصیف­ناپذیر و غیر قابل بیان جریان پیدا می­کنه... مث حس دلنشین کودکی که لخت لخت روی تختی نرم با پتوی کرکی داره غلت می­زنه... در حالی که نسیم گذرای از میون پنجره نیمه­باز داره پوستشو نوازش می­کنه و نور لغزان خورشید که با گذر از لای پرده توری در حال تکون خوردن رقیق شده تنشو سوزن سوزن می­کنه!... باور کنی یا نه هنوزم که هنوزه این جور غلت زدن یکی از آرزوهای بزرگ زندگیمه!...